Rock- Wszystkie
style rockowe charakteryzują się brzmieniem opartym na różnego
rodzaju gitarach (zwykle elektrycznych, elektrycznych basowych) i
perkusji, z wyraźnie zarysowanym rytmem i śpiewem, wywodzącym się z
bluesa, oraz sposobem wolnej improwizacji w trakcie grania
utworów, wywodzącym się z jazzu.
Pop- Typowy
utwór muzyki pop zazwyczaj składa się ze stosunkowo
krótkich partii muzycznych granych na gitarze elektrycznej,
standardowym brzmieniu basu, perkusji i wokalu oraz bardzo chwytliwym
refrenem i zapożyczeniami z innych stylów muzycznych. Za
popowych uważa się więc, niezależnie od stylu muzyki, tych
artystów, którzy tworzą swoją muzykę kierując się
wyłącznie gustami publiczności i całkowicie rezygnują z prób
przekazywania jakichś głębszych wartości.
Jazz- charakteryzuje się rytmem synkopowanym w metrum parzystym (4/4), a
także dużą dowolnością interpretacyjną i aranżacyjną oraz tendencją do
improwizacji. Miało to związek z faktem, iż pierwszymi twórcami
tego gatunku byli przeważnie nieznający nut potomkowie
niewolników.
Rap- rodzaj
ekspresji wokalnej polegającej na rytmicznym i ekspresyjnym
wypowiadaniu słów i ich rymowaniu do zapętlonego podkładu
instrumentalnego
Elektroniczna- muzyka
tworzona głównie lub wyłącznie za pomocą elektrofonów
(elektromechanicznych i elektronicznych instrumentów muzycznych)
oraz urządzeń elektronicznych przetwarzających dźwięki pozamuzyczne lub
generowane przez tradycyjne instrumenty akustyczne.
Country- Operuje
stosunkowo prostym instrumentarium, na które obok sekcji
rytmicznej składają się charakterystycznie brzmiące: gitara hawajska
(pedal steel guitar); gitara akustyczna i gitara elektryczna oraz
harmonijka ustna, a często także: banjo, skrzypce i pianino, tzw. honky
tonk (celowo nieco rozstrojone). Utwory country to z reguły dynamiczne,
proste piosenki oparte na schemacie rockandrollowym i liryczne ballady,
nierzadko w rytmie walca.
Klasyczna- muzyka
wywodząca się z tradycji klasycznych i nawiązująca do klasycznych form,
przeciwstawiana muzyce lekkiej, rozrywkowej, obejmująca gatunki
przeznaczone do słuchania, nie zaś do tańca, według niektórych
podziałów nieobejmująca też muzyki filmowej